Sinds 1998 zijn wij ook liefhebbers van de Stafford. Via een stagiaire die haar hondje meebracht (een Stafford dus) kwamen we in contact met dit ras. De bouw, de uitstraling en het geweldige karakter vielen bij ons erg in de smaak. Het duurde daarna echter nog tot maart 2001 voordat we onze eerste Stafford (Daisy) kochten.

Omdat achteraf bleek dat Daisy een afwijking had, waardoor we niet met haar wilden fokken, gingen we op zoek naar een tweede Stafford. Door diverse artikelen in het clubblad "de Stafford" die geschreven waren door Alec Waters (Ashstock), een Engelse fokker van Staffords, kwamen we via internet in contact met hem. Hij had wel eens waar net een nestje, maar op de 2 pups na, (een reu en een teef) die hij zelf wilde houden, was de rest verkocht. Nadat we hem vertelden wat we zochten, bood hij aan om in Engeland rond te neuzen voor een geschikte pup voor ons.

Na 4 maanden en talloze e-mails had hij echter nog steeds geen geschikte pup kunnen vinden. We vroegen hem of wij het teefje wat hij zelf gehouden had, niet alsnog konden kopen. Hij antwoordde echter ontkennend. Tot onze verassing kregen we 2 weken later een e-mail van hem, waarin hij ons uitnodigde een weekend naar Engeland te komen. Hij kon ons echter niet beloven dat wij de pup konden kopen, dat zou hij samen met zijn vrouw Rita tijdens dat weekend beslissen!

Omdat we onder de indruk waren van de foto's die hij had opgestuurd, besloten wij 2 weken later naar Engeland te gaan. We werden ontzettend gastvrij onthaalt, zowel door Alec en Rita Waters als door hun 5 Staffords. In zo'n weekend leer je overigens meer over de Stafford en hun karakter, dan in al die jaren ervoor! Om een lang verhaal kort te maken, we mochten aan het eind van het weekend de pup Ashstock Black Mischief meenemen naar Nederland. We hadden onze kinderen niet verteld dat we misschien een pup zouden meebrengen, maar dat het liefde op het eerste gezicht was, is duidelijk te zien!